List Dziekana Wydziału Teologicznego

                                     
Umiłowani w Panu Siostry i Bracia

            Okres Wielkiego Postu wykorzystany przez nas do przygotowania się na święta Wielkiej Nocy przepełniony był nie tylko dobrymi inicjatywami, ale zwłaszcza konkretną, wytężoną pracą, zwłaszcza w wymiarze duchowym. Teraz od Wigilii Paschalnej rozbrzmiewa radosne Alleluja – obwieszczające fakt pustego grobu, a szczególnie wydarzenie, które trudno pojąć bez łaski wiary: umarły Jezus powstał do życia i jest wśród nas jako Zwycięzca śmierci. Entuzjazm płynący z poranka Wielkanocnego, a zwłaszcza ze spotkania się z Chrystusem Panem, był zakłócony bojaźnią i lękiem, ale Jezus wlewa w serca głosicieli Dobrej Nowiny pokój i radość oraz pewność płynącą z namacalnego zetknięcia się ze Zmartwychwstałym.

Wśród tych, którym ukazał się Zmartwychwstały była Jego Matka Maryja.Ta sama Matka Zmartwychwstałego ukazała się przed stu laty w Fatimie. Pierwsze orędzie dotyczyło ożywienia kultu Jej Niepokalanego Serca. Tym, którzy przyjmą to nabożeństwo Maryja obiecuje ratunek.  Drugie żądanie związane jest z poświeceniem Kościoła i świata przez Ojca Świętego Niepokalanemu Sercu Maryi. Trzecie życzenie dotyczyło pokuty i zadośćuczynienia za grzechy. Podczas objawienia Maryja mówiła: „Módlcie się! Módlcie się! Czyńcie ofiary za grzeszników, gdyż wiele dusz dostaje się do piekła dlatego, bo nie ma nikogo, kto by się za nie ofiarował”.
Czwarte przesłanie fatimskie związane jest z upominaniem się Maryi o odmawianie różańca.
We wszystkich objawieniach Jaśniejąca Pani ukazywała się trzymając w ręku różaniec.

Ewangelista Mateusz w skierowanym do nas dzisiaj fragmencie opisuje  nie tylko spotkanie Zmartwychwstałego
z niewiastami, ale odsłania też kuluary działania ówczesnych władz wobec faktu pustego grobu. „Rozpowiadajcie tak: Jego uczniowie przyszli w nocy i wykradli Go, gdyśmy spali”. By wieść ta nabrała rozmachu, wręczono strażom pieniądze, a ci pouczeni poszli rozgłaszać kłamstwo. Ta historia powtarza się aż po dziś dzień w odniesieniu do wielu rozmaitych grzechów. Różne formy kamuflażu zła prowadzą bardzo często do pokrętnego tłumaczenia przed samym sobą, że zło nie istnieje, przynajmniej w tej (mojej) konkretnej sytuacji, zło próbuje się usprawiedliwić wieloma racjami: koniunkturą, konformizmem, tolerancją, postawą wyrozumiałości. Ale zła przed Bogiem nie można nazywać dobrem. Jezus umarł za każdego grzesznika, by nas odkupić i zbawić.

            W roku Jubileuszu 100. rocznicy Objawień Fatimskich warto przejąć się wołaniem zatroskanej o nas wszystkich Matki Najświętszej. Jej apel o uczczenie Niepokalanego Serca, Jej prośba o podjęcie pokuty za własne i bliźnich grzechy oraz zachęta do modlitwy różańcowej – niech staną się naszą osobistą odpowiedzią.

            Wydział Teologiczny w naszej Archidiecezji  z poczuciem odpowiedzialności za powierzoną mu misję stara się realizować zadania edukacyjne, obok wychowawczych. W podejmowanych przez nas zadaniach nie chodzi wyłącznie o zdobywanie kolejnych szczebli wykształcenia, ale chodzi też o tworzenie wspólnoty ludzi żyjących Ewangelią. Dlatego zarówno dla nauczycieli jak i studentów dostępna jest wciąż kaplica adoracji Najświętszego Sakramentu, gdzie można zanurzyć się jeszcze mocniej w przyjaźń z Jezusem i Jego Matką. Tam można uczyć się innego spojrzenia na siebie i świat – spojrzenia oczami Mistrza z Nazaretu.
W dziedzinie edukacyjnej nasz Wydział oferuje możliwość pogłębienia wiedzy teologicznej zarówno na studiach magisterskich jak i doktoranckich. Proponujemy przygotowanie się w ramach nauk o rodzinie do zadań asystenta rodziny i podejmowania profilaktyki społecznej na poziomie studiów licencjackich, czy poradnictwo psychospołeczne i rodzinne.
            Pozostaje mi z serca podziękować za wszelkie dowody wdzięczności okazywane społeczności naszego Wydziału. Składam Bóg zapłać za każdą Zdrowaśkę odmówioną za nas, za czas, w którym polecacie nas Bożemu Miłosierdziu, za okazywaną życzliwość i składane dzisiaj ofiary z przeznaczeniem na potrzeby funkcjonowania Wydziału Teologicznego.

            Życzę w imieniu całego Wydziału, by ofiara Krzyża i moc Zmartwychwstania umacniały nas na drodze pielgrzymowania po ziemi w duchu przykazania miłości. Niech Chrystus będzie nie tylko na naszych ustach, ale zwłaszcza w naszym sercu. Matka Boża Fatimska niech oręduje za nami i wciąż przypomina nam drogę ku niebu.           

Wielkanoc 2017r.

                                                                                                     prof. US dr hab. Kazimierz Dullak

                                                                                                      dziekan Wydziału Teologicznego